Serce dla ludzi

W ostatnim czasie zostałam, wraz z innymi osobami poproszona o wykonanie napisu Google, na coroczny konkurs Google DOODLE. Nie udało mi się przejść do kolejnego etapu, ale liczy się serce włożone w wykonanie pracy. Tematem tegorocznej edycji był:  „Mój sposób na pomaganie innym”. Długo się zastanawiałam, co mogłabym przedstawić, dopóki nie uświadomiłam sobie, że pomoc duchowa jest tak samo ważna, jak pomoc fizyczna, dlaczego więc nie mogłabym jej narysować? Chciałam pokazać, że zwykłe miłe słowo, a nawet rozmowa, mogą wesprzeć lub poprawić humor.

Na obrazku przedstawiłam jak najprostsze formy, warto jednak „zagadać” w sposób, który nie odpychałby konkretnej osoby. Tak, wiele osób popatrzy na nas jak na „wariata”, to znaczy, że najwyższa pora to zmienić! Co w tym złego, 

że ktoś jest wrażliwy na smutek, nieszczęście innych, że zwyczajnie chce, aby dana osoba poczuła się lepiej? Gdyby ludzie dzielili się tym, co mają w swoim sercu, oddali się w ręce Boga, świat nie byłby taki zimny i szary.

A czy Ty kiedykolwiek zainteresowałeś się, dlaczego ktoś jest smutny?

Czy przechodząc dziesięć razy, w ciągu jednej przerwy koło samotnej osoby, 

choć raz miło się do niej odezwałeś?

A gdy widzisz, że dzieje się komuś krzywda i potrzebuje pomocy, potrafisz odpowiednio zareagować, 

nie traktując tego z obojętnością?

W każdym z tych ludzi może być ukryty Jezus, który czeka wciąż na Ciebie i Twoją pomoc. Obdarowując daną osobę cząstką siebie, nic nie tracimy, a wiele zyskujemy. Jak niesamowity jest uśmiech drugiego człowieka! Szczere dobro, które mu ofiarujemy, na pewno zwróci się ze zdwojoną ilością. Puzzle, które również ukazałam w mojej rysunkowej interpretacji hasła, mają oznaczać, że między wszystkimi ludźmi jest jedna więź, która powinna być nierozerwalna. 

Można nas porównać do układanki. Jesteśmy jedną, wielką, jednością, wspólnotą - obrazem -, która ma sobie pomagać, współpracować ze sobą, a nie podcinać sobie nogi i gubić kolejne elementy idealnego, niewybrakowanego dzieła. 

Nie psujmy tego i nie marnujmy! 

Życie to WIELKI dar od Boga! 

Każdy z nas jest sobie równy! 

Każdy z nas jest wspaniały na swój sposób! 

Każdy z nas zasługuje na uwagę i przyjazne słowo od drugiego człowieka! Pamiętajmy o tym, co jest zawarte w przykazaniu miłości „miłuj bliźniego jak siebie samego”. Pomóżmy Jezusowi dźwigać krzyż, czyniąc dobro dla innych ludzi. Tak, to jest ten czas. Czas Wielkiego Postu, kiedy ze zdwojoną siłą przygotowywujemy się do Wielkiego Tygodnia i Wielkanocy. Czas, który jest doskonały 

na wprowadzenie zmian w swoim życiu, na wyciszenie się i naprawienie relacji z Bogiem. 

To te 40 dni - 40 dni rozmowy z Jezusem przebywającym na pustyni. 40 dni zwyciężania nad pokusami. 40 dni pomagania Jezusowi poprzez otwarcie na drugiego człowieka. Postarajmy się przeżyć ten  okres jak najowocniej, a czy tak się stanie, zależy od naszej woli i kontaktu z Bogiem. 

To wielki czas, także nie zapominajmy spotykać się z Jezusem w Komunii Świętej.

Dzisiaj jest Środa Popielcowa. Wejdźmy świadomie w czas pokuty, podejmując się procesu przemiany. 

Nie traktujmy tego dnia jako obrzędu, który swoją cudownością sam przemieni nasze życie.

POWODZENIA!