Stanisław Kostka
Patron Polski, studentów, nowicjuszy i nowicjuszek, alumnów,
polskiej młodzieży, a także Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.
Urodził się 1550 roku w Rostkowie koło Przasnysza, zmarł 15 sierpnia 1568 w Rzymie.
Pochodzi z zamożnej, szlacheckiej rodziny. Jego Ojcem był Jan kasztelan zakroczymski.
Miał kilkoro rodzeństwa. W wieku lat czternastu udał się ze starszym bratem Pawłem do Wiednia, gdzie rozpoczął studia. Uczył się ze wszystkich sił, co z czasem przyniosło owoce, ponieważ w trzecim roku studiów stał się jednym z najlepszych uczniów.
W grudniu 1565 roku ciężko zachorował. Miał wówczas dwie wizje, w jednej z nich ujrzał św. Barbarę patronkę dobrej śmierci. Pojawiła się ona w towarzystwie dwóch aniołów i przyniosła mu Komunię Świętą. W drugim objawieniu ukazała się Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus, pochyliła się nad nim i złożyła mu w ramiona Dzieciątko. Maryja poleciła mu, by wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Niebawem wrócił do zdrowia.
Stanisław pragnął wstąpić do zakonu jezuitów, ale nie uzyskał zezwolenia rodziców. W sierpniu 1567 roku, pieszo, w przebraniu, uciekł z Wiednia. Dotarł do Bawarii, a następnie udał się do Rzymu. Wstąpił do nowicjatu, który znajdował się przy kościele św. Andrzeja. Poświecił się modlitwie pracy umysłowej i fizycznej. Swoim wzorowym życiem, duchową dojrzałością i uwielbieniem Boga budował całe otoczenie.
W 1568 r. złożył śluby zakonne. Miał wtedy zaledwie 18 lat.
10 sierpnia 1568 roku nagle zachorował na malarię i zmarł 15 sierpnia 1568 r.
Kościół w Polsce obchodzi wspomnienie świętego Stanisław Kostki 18 wrzenia.