O pasji słów kilka...

Jeden śpiewa, drugi pisze,

Trzeci gra i zmienia klisze…

Młodzi ludzie szukają swojego miejsca na ziemi. Próbują swoich sił w różnych zawodach, znajdują sobie dorywczo pracę na wakacje… Robią różne rzeczy, żeby posmakować i wybrać coś dla siebie.

Czasami w natłoku zajęć, zupełnie przypadkowo, trafia się na TO COŚ. Coś, czemu człowiek chce poświęcać swój czas, przy czym odnajduje spokój, co wywołuje uśmiech na jego twarzy.

Pasja…

Śpiewanie, pisanie wierszy, granie na gitarze, fotografia, zakupy, malowanie, jazda na rowerze, roślinki, zwierzęta… Pasje są najróżniejsze. Wszystko może być pasją, więc każdy, jeśli tylko zechce, odnajdzie coś dla siebie.

Miło jest popatrzeć na młodego człowieka, który jest strasznie zabiegany, a jednak znajduje czas na rozwijanie swoich talentów i umiejętności, które „w przyszłości mu się na pewno nie przydadzą” i jeszcze robi to z uśmiechem na ustach i radością w sercu. A jak cudownie jest zobaczyć takiego człowieka w podeszłym wieku, który nie ma siły podnieść się z łóżka, jeździ od szpitala do szpitala i mimo to ciągle uśmiecha się na myśl o tym, co zdziałał w swoim życiu.

Zdarzają się również ludzie, którzy w młodości odnajdą to, w czym są dobrzy i co sprawia im radość, lecz  zaniedbają to z lenistwa, braku zaangażowania albo czasu. Taki człowiek na łożu śmierci nie będzie zadowolony ze swojego życia. Nawet jeśli będzie miał dom z basenem i nowe BMW na podjeździe, ciężko będzie mu powiedzieć ‘zrobiłem wszystko, co mogłem i wszystko, co chciałem’.

Bo ciężko jest przez całe życie robić tylko to, co trzeba. Nie ma wtedy takiej satysfakcji.

Ludzie z pasją łatwiej jest układają sobie życie, szybciej znajdują pracę, łatwiej odnajdują drugą połówkę i zakładają szczęśliwe rodziny, mają kolorowe życie i świadomość, że sami je ubarwiają. Człowiek, który robił w życiu to, co musiał plus realizował swoje marzenia i pasje, jest naprawdę szczęśliwy.

Przypowieść o talentach idealnie odwzorowuje to, co dzieje się z ludźmi, którzy zaniedbują nie tyle obowiązki, co samych siebie. Ten - który się rozwija, działa, mnoży talenty - będzie człowiekiem szczęśliwym i spełnionym, zarażającym swoją radością wszystkich wokół. Natomiast ten - który odnajdzie pasję, dostanie talent, lecz go ukryje i zapomni o nim – za cokolwiek w życiu by się nie zabrał, nie ważne ile by zyskał, nie będzie w pełni szczęśliwy, bo nie zadowoli swojego pana, nie zadowoli sam siebie. Będzie rozsiewał ziarna zgorzknienia, które zostaną zdeptane, jeśli trafią w odpowiednie miejsce i na odpowiednich ludzi, ale mogą też wykiełkować i przynieść zły owoc.

Droga Młodzieży!
 W naszych rękach, w rękach młodych ludzi, leży przyszłość. Od tego, co zrobimy dzisiaj zależy to, w jakim świecie będziemy żyć później, jacy ludzie będą nas otaczać i jakie wartości będą miały znaczenie. Wnieśmy trochę radości w otoczenie i nie zmarnujmy otrzymanych talentów!