Święty na grudzień

Katarzyna Benincasa 

- patronka Sieny, pielęgniarek, strażników i strażaków.

Z Bogiem można przetrwać nawet najcięższe doświadczenia.

Katarzyna Benincasa urodziła się 25 marca 1347 r. w Sienie (Włochy).

Przyszła na świat jako bliźniaczka, ale jej siostra, Janina, zaraz po urodzeniu zmarła. 

Katarzyna już jako kilkuletnia dziewczynka była przeniknięta duchem pobożności. Wspierana Bożą łaską w wieku 7 lat (w 1354 r.) złożyła Bogu w ofierze swoje dziewictwo. Kiedy miała 12 lat, doszło po raz pierwszy do konfrontacji z matką, która chciała, by Katarzyna wiodła życie jak wszystkie jej koleżanki, by korzystała z przyjemności, jakich dostarcza młodość. Natomiast Katarzyna od wczesnej już młodości marzyła o całkowitym oddaniu się Panu Bogu.

 Dlatego wbrew woli rodziców obcięła sobie włosy i zaczęła prowadzić życie pokutne. Z miłości dla Chrystusa pracowała nad swoim charakterem, okazując się dla wszystkich życzliwą i łagodną, skłonną do usług. W woli rodziców zaczęła upatrywać wolę ukochanego Zbawcy.
Pomimo wielu trudności ze strony rodziny, w 1363 roku wstąpiła do Sióstr od Pokuty św. Dominika (tercjarek dominikańskich) w Sienie i prowadziła tam surowe życie. Modlitwa, pokuta i posługiwanie trędowatym wypełniały jej dni. Jadła skąpo, spała bardzo mało, gdyż żal jej było godzin nie spędzonych na modlitwie Z jej przemyśleń i duchowych przeżyć zrodziło się zaangażowanie w sprawy Kościoła 

i świata. Umarła z wyczerpania 29 kwietnia 1380 r. w Rzymie w wieku 33 lat.

A Ty na ile poświęcasz się Panu Bogu?

Ile czasu dziennie z nim rozmawiasz?

Czy w woli rodziców widzisz wolę Boga?

Ile robisz dla Kościoła?