Święty na lipiec

Święty Ignacy Loyola

Święty Kościoła katolickiego, duchowny, teolog, prezbiter i założyciel zakonu jezuitów.
Żył w latach 1491-1556.

Jest patronem matek oczekujących potomstwa, rodzących kobiet, żołnierzy, Wojskowego Ordynariatu Filipin, arcybiskupstwa Baltimore, Kraju Basków oraz wszystkich rekolekcji w Kościele katolickim. 

Urodził się  w szlacheckiej rodzinie na zamku Loyola (kraj Basków, Hiszpania). Był oficerem w wojsku wicekróla Nawarry. W 1521 r. został poważnie zraniony w walkach hiszpańsko-francuskich. Podczas powrotu do zdrowia przeczytał "Vita Christi"  Ludolfa z Saksonii, co sprawiło, że się nawrócił. 

Usunął się ze świata i zamieszkał w grocie, czyniąc surową pokutę. Tutaj napisał również swoją słynne dzieło „Ćwiczenia duchowne”. Odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej, a następnie rozpoczął studia. Otrzymał tytuł magistra sztuk wyzwolonych.

Skupił wokół siebie sześciu towarzyszy. W 1537 r. Ignacy przyjął święcenia kapłańskie i jeszcze w tym samym roku udał się wraz z kompanią do papieża, aby złożyć śluby posłuszeństwa. Dwa lata później Paweł II zatwierdził konstytucję wspólnoty zakonnej. Odtąd zaczęło istnieć Towarzystwo Jezusowe. Ignacy został do końca życia Generałem Towarzystwa.

Jezuici, czyli członkowie Towarzystwa Jezusowego stawiali głównie nacisk na rekolekcje duchowe, staranne wykształcenie oraz posłuszeństwo papieżowi. Odrzucili urzędy honorowe i sztywne reguły działania. Starali się sprostać najtrudniejszym wyzwaniom takim jak walka na pierwszej linii frontu oraz wytyczanie kierunków rozwoju Kościoła. 

Dziś jezuici z powodzeniem pracują na całym świecie, udzielając się zwłaszcza w Afryce, Ameryce Południowej i Indiach.